God aanbidden met heel je lichaam
Afgelopen week kwam er weer een Bethel Magazine uit. Daar schreef ik een stuk over hoe je God kunt aanbidden met een leuke challenge. Al gelezen? Klik anders ff door.
God aanbidden met heel je lichaam. De Bijbel staat er vol mee. Vanuit de Psalmen worden we onder andere opgeroepen om voor God te juichen (100:1), te knielen (95:6), onze handen op te heffen (63:5) en te klappen (47:2). We zien voorbeelden van Mirjam (na de uittocht uit Egypte) en David (bij het binnenhalen van de ark) die dansen voor God. Maar ook om met ons hele lichaam op de grond te gaan liggen zoals Mozes en Aaron dat deden toen ze de Tabernakel binnen gingen uit ontzag voor God.
Het zijn maar een paar voorbeelden maar overal waar je leest over hoe mensen reageren op wie God is en wat Hij doet zie je dat mensen dat uiten door hun handen, voeten, mond, hun hele lichaam daarbij te gebruiken.
Als ik zelf op het podium sta geniet ik enorm van hoe de gemeente zich uit in het aanbidden van God. Met handen geheven, dansend, zittend met handen gevouwen en weer anderen die gaan knielen. Het bemoedigd me enorm en het is mijn gebed dat we als gemeente de rijkdom hier meer en meer van mogen gaan inzien. God geeft het niet voor niks als opdracht mee.
En als Hij het als opdracht mee geeft.. Zou een goede vraag misschien zijn waarom we dat dan niet altijd doen? Misschien is het een goede vraag om onszelf eens te stellen. Ik kan me zo voor stellen dat de grootte van de gemeente, al die mensen in de zaal, een belemmering kunnen zijn. Dat was het eerst voor mij ook. Wat zullen anderen er wel niet van denken dat ik een hand in de lucht steek of op mijn knieën ga.
Ik heb mogen leren dat ik mijn focus moet verleggen. Niet gericht te zijn op wat anderen van mij zouden kunnen vinden maar me te focussen op God die mij het leven geeft, een lichaam geeft om in te leven en wat ik mag gebruiken om Hem te aanbidden.
Ik kan tegen Judith (mijn vrouw) zeggen “Ik houd van je”. Maar als het daarbij zou blijven doe ik me zelf te kort. Door haar bijvoorbeeld een knuffel en een kus te geven uit ik mijn liefde ook voor haar. Zo geloof ik ook dat we ons lichaam mogen inzetten om God te aanbidden. Te laten zien dat Hij alles voor ons is en dat de wereld mag zien dat we een meest geweldige Redder hebben die er maar bestaat!
Challenge: Als je dit moeilijk vindt in diensten probeer dan het volgende. Zing gedurende de komende week elke dag een lied op een plek waar jij alleen bent met God. Hef tijdens het zingen het lied je handen eens omhoog, dank God, aanbid Hem door je handen op te heffen. Doe dit elke dag en neem je ervaringen mee naar de zondag. Mij heeft dit enorm geholpen om vrij te worden van wat anderen zouden kunnen denken en vrij te worden van mezelf.
📷: Albert Allema
4 Replies to “God aanbidden met heel je lichaam”
Wat een goede column. Ik merk zelf op conferenties hoe bevrijdend het is om met je hele lichaam te aanbidden. Maar vaak ben je in je thuisgemeente vaak nog wat schuw wat anderen ervan vinden. Ik ben altijd een beetje bang dat sommige mensen niet snappen dat wanneer je voor God danst, dit voor God is en niet om zelf de aandacht te krijgen. En dat zorgt dan soms weer voor wat onwennigheid.
Wees maar jezelf, dan ben je al gewoon genoeg.
Hoi.
Afgelopen zondag een pittige discussie gehad over zingen met je handen geheven in aanbidding. Een vriend die zelf meer van de oudere stempel gemeente is vond dit allemaal een grote poppenkast en een show Zo van kijk mij eens. Ik heb dit proberen te verdedigen en verteld dat er degelijk mensen zijn die hiermee god aanbidden en in de geest komen. Toch bekroop.mij ook het gevoel dat het bij veel mensen niet echt is. Kan iemand hierop reageren?
Dag Marco,
Bedankt voor je reactie. Ja het kan natuurlijk twee kanten op… Mensen kunnen heel mooi met handen geheven staan tijdens het zingen en aanbidden maar dat het wel allemaal schijn in. Bijvoorbeeld om aandacht naar zich toe te trekken of zichzelf juist te laten zien. Maar het kan ook zo zijn dat het wel oprecht is (in mijn ogen in de meeste gevallen) en dat het voortkomt uit verlangen, of omdat je niet anders kan (net als dat je tijdens een sportwedstrijd niet kan blijven stil zitten) of gewoon omdat de Bijbel het ook voorschrijft. Dus dat je ook doet wat je zingt en uitspreekt. Het is natuurlijk aan ieder voor zich een vrije keuze om de handen in de lucht te houden of ze gevouwen te houden of de armen over elkaar. Waar de bijbel ook heel duidelijk over is, is dat het God gaat om het hart en niet de positie van de handen.
Ik hoop dat dit een antwoord is op je vraag.
Groeten,
Heine
ik had dat eerst ook heel erg maar nu is het voor mij iets tussen God en mij. ik doe zelfs me ogen dicht zodat ik niet afgeleid ben.