1 jaar bouwen aan een cultuur van gebed
Het is alweer een jaar geleden dat ik begonnen met aan mijn nieuwe avontuur in de vGK in Frieschepalen. Na veertien jaar gewerkt te hebben als Hoofd Muziek in de Vrije Baptistengemeente in Bethel ervoer ik dat ik door God geroepen werd om een stap te zetten in een nieuw avontuur. In het jaar dat volgde ben ik al biddend op weg gegaan. Samen met God ontdekken wat de nieuwe te zetten stappen zouden zijn. In dat jaar werd duidelijk dat ik een plek zocht waarin ik het muzikale, het spreken en het monastieke zou kunnen combineren met elkaar. Een sterk verlangen kreeg ik om meer te doen met gebed, discipelschap en het verbinden van mensen. Ik durfde het eerst niet uit te spreken maar ik wil graag predikant worden en voorgaan in een gemeente die achter Jezus aan wil gaan. In deze serie blik ik terug op mijn eerste jaar in Frieschepalen waar ik mijn bediening voortzet in de rol van kerkelijk werker. In deze blog: 1 jaar bouwen aan een cultuur van gebed!
Gebed is iets wat steeds meer mijn hart heeft gekregen. Waar ik vroeger weinig deed met het gebed is het nu vervlochten met mijn bestaan. Dat begon met het simpele gebed: ‘Heer, maak mij meer een man van gebed’. Ik kwam in aanraking met bijzondere mensen die gebed een centrale plek hadden gegeven in hun leven en ik bezocht de kloosters. Dit heeft mij enorm geïnspireerd. Ik ben een grote aanhanger van het getijdengebed. Op vaste momenten op de dag je keren tot God. Die momenten kunnen soms 10 minuten tot een halfuur duren maar in de drukte van de dag is het soms ook een blik naar boven.
Het middaggebed
Toen ik in Frieschepalen begon was het eerste wat ik deed het middaggebed introduceren. Ik wist dat de verandering en de groei waar ik naar verlangde voor deze gemeente niet afhankelijk is van mijn werk maar van een beweging van Gods Geest. Dit avontuur kan alleen slagen als de kerk leert bidden: ‘Kom Heilige Geest’. Het middaggebed, wat ik met een aantal vrienden was gestart in de Zuiderkerk in Drachten, introduceerde ik daarom in Frieschepalen. Daarmee wou ik een aorta van gebed neerleggen in de gemeente. Op elke werkdag dat ik er ben (twee keer in de week) is er de mogelijkheid voor het dorp om aan te sluiten. Een moment met aanbidding, stilte, het horen van Gods Woord en gezamenlijk gebed.
Het essentiële is dat niet alleen de gemeente kan aanhaken op zo’n vorm maar ook dat ik zelf stopgezet wordt van mijn werk en me leer keren naar Jezus. Voor mij is het ook een herinnering om niet door te draven maar om in alles Jezus te blijven zoeken. Het houdt me zelf ook scherp. Nu een jaar later is het niet zo dat er een grote groep mensen komt. Dat is ook niet het doel maar we zitten gemiddeld met 4 tot 6 mensen in de kerk en keren ons tot Jezus. Soms zit ik er ook wel eens alleen, maar dat is dus niet erg. En laatst zaten er ineens 13!!! Dat was ook prachtig. Één week in de maand is er de mogelijkheid om een kaars te branden als voorbede moment. Het is niet alleen de aorta van gebed in de gemeente. Uit dit moment ontstaan vaak pastorale gesprekken. God doet altijd iets bijzonders met de mensen die komen. Het verdriet of de verwondering komt naar boven, daar spreken we over en soms bidden we samen nog door op wat op tafel komt. Prachtig!
Kingdom Come
Bovenstaande vorm is traditioneel. Waar ik naar zoek is een ‘eucharismatische’ cultuur. Dat is voor mij de kapstok waar ik het aan ophang. Het eucharistische wil zeggen de traditionele kant met al haar mooie kanten. Maar ook het charismatische, meedeinen op de beweging van de Geest. Dat heb ik opgezet met de zogenaamde Kingdom Come diensten. Dit zijn bijzondere gebedsdiensten waarin we juist meer de creatieve vormen van gebed aanbieden om een impuls te geven aan onze omgang met God. Ook is het een manier om mensen te helpen en te leren hoe je Gods stem kan verstaan. En het zicht van mensen opent om een stuk van Gods glorie te zien. Misschien is het wat groots aangezet maar dit is wel wat ik terug zie op deze avonden.
De vormen die we aanbieden? Een gebedsproeverij, schuldbelijdenis door zonden op papier te zetten en die te verbranden of te gooien in water waar het papier in oplost, een kaars branden voor een geliefde, speciale plekken creëren om te bidden voor vrienden, familie, ons land en de kerk. Maar ook door te kijken naar beelden op foto’s en die als gebed mee te nemen, het schrijven van je eigen psalm en het lopen door een speciale zegentunnel. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het zijn bijzondere avonden waarin God zichtbaar en tastbaar wordt voor mensen. Heel bijzonder.
Kerkdiensten
Daarnaast probeer ik in de kerkdiensten waarin ik voorga het gebed op verschillende manieren vorm te geven en vooral ook de mensen te daarbij te betrekken. Samen gebedspunten verzamelen door ze te koppelen aan de vingers van je hand, een kind uitnodigen om samen met mij een kruis vast te houden, iets kapot te slaan en de scherven bij God brengen en nog veel meer manieren…
Wat bij mij naar voren komt is dat we in beweging moeten komen. Figuurlijk maar zeker ook letterlijk. Dat komt zeker tot uiting in de Kingdom Come diensten waar mensen naar de verschillende vormen moeten bewegen maar ook in de kerkdiensten waarin ik mag voorgaan. Daar kom ik in een andere blog nog op terug.
En nu?
Het afgelopen jaar heb ik een aantal belangrijke stappen gezet en zie ik vrucht van God op deze stappen. Tegelijk zie ik ook dat het soms nog wat onwennig is voor de gemeenteleden. Dat kan ik begrijpen en is ok. Alle nieuwe initiatieven hebben tijd nodig voordat het voor de grote groep normaler wordt. Dat doet een beroep op mijn geduld. Goed voor mij om daarin te leren. Gebed is en blijft voor mij de motor van de gemeente. Zonder gebed, geen afhankelijkheid. Zonder afhankelijkheid, geen afstemming op de Geest. Zonder Geest, geen groei… Daarom wil ik de komende tijd blijven kijken hoe we het gebed, afgestemd op de gemeente, kunnen blijven inbedden in de gemeente. Dat zal voornamelijk zichtbaarder worden rondom de bijzondere momenten in het kerkelijke jaar en verder wil ik me blijven laten inspireren door wat andere kerken en 24/7 Prayer doen. Maar de eerste opdracht is om zelf te blijven bidden en danken voor al het mooie wat God doet in onze gemeente!
9 Replies to “1 jaar bouwen aan een cultuur van gebed”
Fijn om te horen Heine, wens je veel zegen toe in je bediening in Friese palen !
Genieten van jouw beleving en ervaring!
Hey Sjoukje! Bedankt voor je berichtje! Ik geniet zeker van dit avontuur!
Mooi Heine dat Jij je op deze manier wilt inzetten in Gods Koninkrijk, blijf dicht bij Hem, van Hem mogen we het verwachten, Hij zal je zegenen.
Absoluut! Het belangrijkste om op te letten!
Shalom Heine, welk een bemoediging om dit te lezen, wij mochten in 1983 in Frieschepalen tot geloof komen, in de tijd van Steve en Magda van Deventer. Getrouwd en onze eerste dochter geboren zien worden. En nu lees ik jou verhaal. HEERLIJK. Wij verlangen in Noardeast fryslan ook naar die vernieuwing en zien de eerste druppels van de late Regen al vallen.
Nemen jou initiatief zeker mee en we horen later weer van de Opwekking die plaats gaat vinden. In Zijn Shalom verbonden. Marijke en Jago van Andel
Hey Marijke en Jago!
Wat leuk om een bericht van jullie te krijgen. Ik zie ook uit naar die opwekking. Daar blijven we voor bidden. Vrede voor jullie!
Heine
Wat ontzettend gaaf Heine! Enorm creatief en vernieuwend. En tegelijk dit ‘nieuwe’ verbinden met het traditionele. Erg inspirerend. Ooit op een kringavond vele jaren geleden en tijdens een huwelijkscursus kortgeleden heb ik ook zoiets gedaan. Ik vond het wel spannend maar het levert enorm mooie dingen op. En letterlijk in beweging gaan zorgt soms ook voor verrassende resultaten. Mijn ervaring is dat God zo meer ruimte krijgt.
Ze boffen wel met jou daar.
Mooi bezig Heineeeee!!!!!!!
Hey!! Thanx voor je mooie reactie!
Ohja en gebed…; super belangrijk, krachtig en gaaf inderdaad.