Nieuwe dingen…

Ja! We zijn er weer. Het seizoen is begonnen en ik zie uit naar wat komt. Ik ben in de vakantie echt een gelukkiger mens geworden door de vier weken die ik met mijn gezin heb doorgebracht. We hebben weinig andere mensen gezien of opgezocht en veel tijd met elkaar doorgebracht. Daardoor had ik ook tijd om boeken te lezen en eentje die me heel erg gepakt heeft is Besef van Gods tegenwoordigheid. Wat het me opleverde?

Heel veel mensen kennen het als Practising the presence of God. Een boek geschreven door Brother Lawrence. Ik vond het boeiend om te lezen hoe hij met God bezig was. Er was een gezonde jaloezie om hier ook in te groeien. En het goede nieuws is dat het gewoon een gewoonte is die je kan aanleren zoals hij zelf schrijft. Ik wil een paar dingen hieronder delen.

Ik weet zelf ook wel dat God er altijd is en dat het meer mijn onvermogen is en het niet bewust zijn dat maakt dat ik niet met God bezig ben of Hem niet ervaar. Door er aan te denken en er bewust van te zijn daardoor is Hij er ook. God is er sowieso maar we ervaren of merken dat wanneer we er aan denken. Dus moet ik leren er eens wat vaker aan te denken.

Brother Lawrence schrijft dat we het moeten zien als kleine gesprekken met God. Niet van die grote gebedssessies en liggend op de grond maar “een kleine verheffing naar boven” is al voldoende. We moeten er gewoon aan wennen dat God er altijd bij is. “Het is een gesprek van hart tot hart en speelt zich af in de kern van onze ziel.” Dus door je hoofd even omhoog te doen, te kijken naar de hemel en te denken aan God of Hem even te danken voor dit moment is al een manier om iets te doen vanuit de kern van je ziel. Ik vind dat zo gaaf.

Over de dingen die we door de dag doen schrijft hij: “Ons handelen moet daarom liefdevol en in rust en evenwicht gebeuren.” Ik heb afgelopen jaar echt mogen leren de dingen meer met aandacht te doen. Ik heb mijn ritme van de dag ook radicaal omgegooid en ben meer in time-boxing gaan werken (daarover later eens meer). Sommige taken waar ik aan werk komen een aantal keren per week terug. Dus als mijn tijd voor die dag voor die taak er op zit dan stop ik daar ook mee. Ik weet dat het morgen weer terug komt. Deze manier van werken geeft mij veel rust en maakt me ook veel productiever omdat ik veel dieper op de materie in ga. Ik geef het aandacht en neem er de tijd voor. “Tegelijk moeten we onze uiterlijke dingen verlaten om binnen in onszelf God te aanbidden en in alle vrede van Hem te genieten. Leren beseffen dat Hij echt in ons hart woont. Maar aan de andere kant moeten we ook leren ons werk te onderbreken om weer aan God te denken en van Hem te leren genieten. 

Je ziet dus die twee dingen: het eerste is het werk dat je doet moet met aandacht en in liefde gebeuren. Op die manier eer en aanbid je God. En ten tweede is het goed je werk te onderbreken om weer even aan God te denken. Hierdoor blijft je blik steeds gericht op God. Brother Lawrence zegt daarover dat het een manier van bidden is die het dichtst bij de eenvoudige blik komt. Het bewerkt een levendiger geloof, verstevigd de hoop een laat de liefde groeien en zien. Mooi toch?

Het leuke is dat hij als tip geeft om dit te doen zonder grote moeite, zonder vaste regel of methode. Je moet het gewoon doen. Er zijn best wat mensen die tips geven hoe dit te doen. Ik noem een paar die mij helpen.

Aan God denken:

• Als ik met iets begin
• Als ik stop met mijn bezigheden
• Als ik druk met met iets bezig ben
• Als ik met geestelijke dingen bezig ben
• Als ik niet met iets bezig ben

Maar ook tijdens ‘aardse’ dingen zoals stofzuigen, vaatwasser uitruimen, was vouwen, eten maken.. Denk aan God. Het helpt mij om te denken: Ik ben thuis én met Jezus, ik ben aan het werk én met Jezus, ik ben met de duplo aan het spelen én met Jezus.

En het aller belangrijkste is de ontspannenheid er in want het kost tijd en discipline om dit te cultiveren in je leven. Weet dat dit niet zomaar lukt, dat zie ik in de dagelijkse praktijk bij mezelf. Maar als het een aantal keren per dag lukt dank ik God daarvoor. En als het niet lukt weet ik dat God me dat vergeeft. Hij vindt het al mooi dat ik wat vaker aan Hem denk. Je teveel inspannen hiervoor en je best doen helpt niet. Op een ontspannen manier hier langzaam in groeien.

Voor wie dit echt wil laten groeien is nog een goede tip om het langzaam op te bouwen en momenten in te bouwen die meer een gewoonte worden. Begin door bij het wakker worden aan God te denken. Doe dit gedisciplineerd elke dag een maand lang en het is normaal geworden om het te doen. Pak dan de lunchtijd om rondom het klaarzetten en eten van de lunch aan God te denken. Doe dit ook weer elke dag een maand lang. Bouw het zo uit in je leven. Het gaat je zeker veel vreugde geven.

Oja.. En lees het boek, het is makkelijk geschreven en niet heel dik 😉